Een tropische break

Om jullie even een sfeerimpressie te geven: Ik schrijf deze blog op een tropische locatie met rechts van me een gigantisch zwembad en slechts enkele meters links van me het rustgevende geruis van de zee. En naast me een ijskoud blikje cola zero. Meer “zen”. zal ik deze vakantie niet meer worden denk ik...

Maar eerst nog even terug naar Ho Chi Minh. Een stad waarvan ik - evenals bij Singapore en Kuala Lumpur - kan zeggen dat het leuk is hem gezien te hebben, maar waarbij ik vooral blij ben dat ik me niet te lang in die drukte hoef te begeven. Nee, een echt stadsmens zal ik nooit worden...
De tweede dag aldaar hadden we een excursie geboekt naar de Mekong Delta. Nadat we op een bijenboerderij lekker kneuterig thee met honing hadden zitten drinken, gingen we in kleine wankele bootjes door een prachtig smal watertje op weg naar de plaatselijke kokosboerderij. Die kokos geloofden we wel, maar de python die we om onze nek kregen, was geweldig! Na wederom een stuk varen kregen we lunch. Hierbij was er onderscheid tussen een lichte lunch en de chique lunch voor mensen die daar meer voor betaald hadden. Aangezien wij onze excursie via de goedkoopste website hadden geboekt, waren we erg verbaasd dat wij onder het exclusieve gezelschap vielen dat mee mocht naar de rijk gevulde elitaire tafels. Want wauw... wat hebben we lekker gegeten daar! Tot slot bezochten we nog een pagode. Dat maakte minder indruk dan de prachtige natuur van eerder die dag, maar was op zich wel de moeite waard.
Het hotelletje waar we sliepen, lag in een door locals druk bezocht steegje met kleine winkeltjes en tegenover ons was een soort tempeltje. Nou, dat hebben we geweten... Toen we ‘s avonds na de excursie thuiskwamen, bleek dat er daar een verering voor een overleden persoon bezig was. Op dat moment vonden we het nog interessant. Dat was niet meer het geval toen de verschrikkelijk vals zingende band om middernacht nog steeds niet klaar was met hun herrie. Gelukkig werd onze nachtrust - voor korte duur - gered door een stortbui die iedereen naar binnen dreef. 4:32 diezelfde nacht: We schrikken allebei wakker van een enorm kabaal. Vanuit de tempel schalt een klaagzang die uiteindelijk 1,5 uur aan zal houden, gevolgd door een stoet aan mensen door de straat. En dat allemaal voor die ene overledene. Het moge duidelijk zijn dat we niet erg fit waren de dag erna, waarop we naar de Cu Chi tunnels gingen. Dat is een honderden kilometers lang netwerk aan tunnels onder de grond die gebruikt zijn in de oorlog. De tunnels zijn laag en smal en het was best spannend er doorheen te kruipen. En dan te bedenken dat ze nu - in tegenstelling tot vroeger - gewoon licht hebben daar onder de grond. Wel jammer was dat ze met bewegende poppen ed een soort attractiepark hadden geprobeerd te maken van het geheel. Dat was m.i. toch wat in strijd met het beladen thema van de oorlog en de heftige dingen die zich daar hebben voltrokken.

Nog diezelfde avond zijn we met de trein doorgereisd naar Mui Ne, onze volgende locatie. Daar kwamen we midden in de nacht aan. We zijn nu een maand op reis en pas voor het eerst bij de zee. Tot nu toe hebben we nergens zulk mooi weer gehad als hier en het voelt echt even als een zonvakantie tussendoor. De eerste dag hebben we fietsen gehuurd met het idee daarmee naar de 33 km verderop gelegen white sand dunes te rijden. 33 km klinkt niet zo ver, maar op die brikken met formaat kinderfiets (waarbij Hilbert ook nog eens zonder remmen) bleek 33 km misschien toch wel een beetje een te groot doel. Na 8 km kwamen we bij de red sand dunes (zelfde idee, andere kleur zand) en besloten we dat maar als eindbestemming te maken. Heerlijk hebben we gerend door het prachtige duinlandschap met de kolkende zee iets verderop. Schitterend! Daarna zijn we doorgegaan naar de fairy stream. Ik had daar nog niks over gelezen en was dan ook aangenaam verrast toen het een prachtig stuk natuur bleek te zijn, midden in ons dorpje! Je kon zo’n 500 meter door een riviertje waden met naast je prachtige rotswanden in allerlei kleuren. Aan het eind kwam je bij een waterval. Echt gaaf!
Gisteren en vandaag zijn vooral erg relaxed: Stukje fietsen, hardlopen, ijsje eten, zwemmen in zee, over het strand wandelen, zwemmen in het zwembad, spelletjes spelen met elkaar.... Gewoon erg chill maar wel heerlijk!

Grappig... Voorafgaand aan deze reis hadden we bedacht voldoende tijd te hebben om ook nog wel even onze bruiloft te regelen vanaf hier, maar daar zijn we echt nog geen seconde mee bezig geweest. Evenals het leren van de liedjes van onze nieuwe musical Shrek die we met het muziektheater gaan opvoeren. Het plannen en steeds verder regelen van de reis kost meer tijd dan verwacht, ondanks het feit dat het superleuk is om te doen. En in de tijd die dan nog overblijft, is het lezen van een boek of vangen van een Pokemonnetje ook weleens leuk :-)

Ondanks het feit dat ik nooit genoeg kan krijgen van hitte en zon, kiezen we er wel bewust voor om dit gebied morgen weer te verlaten en verder noordwaarts te reizen. Dan zal het steeds kouder worden, maar de natuur schijnt almaar mooier te worden. Ik ben benieuwd. Vandaag nog maar even een overdosis zon tot me nemen in ieder geval!