Kuching deel II
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein en Hilbert
03 Januari 2018 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Op Oudjaarsdag wilden we wel iets ondernemen, maar niet zo bekaf zijn als tijdens de tocht naar Santubong, aangezien we het nieuwe jaar wel goed wilden inluiden. Een mooie compromis werd een tripje naar de grotten. Je hebt de Fairy Caves en de Wind Caves in de buurt en we hebben beide grotten bezocht. De eerste kenmerkte zich door een gat in de grot waardoor zonlicht kwam en waardoor de grot begroeid was met planten en mos. Erg bijzonder! De tweede grot zorgde vooral voor vies haar, omdat hij vol zat met vleermuizen die op onze hoofden poepten. Maar de ervaring was wel uniek... Ik heb nog nooit zoveel vleermuizen bij elkaar gezien!
Ook New Years Eve is voor de mensen op Borneo een bijzonder moment, wat zich - net als op kerstavond - kenmerkt door het feit dat vele hotels uitgebreide buffetten aanbieden. En dat lieten wij ons geen tweemaal zeggen! Wederom hebben we onze buiken vol gegeten met vooral heerlijk Westers eten. Jammie!! Beetje jammer dat daarna de after dinner dip volgde en het nog 2,5 uur duurde voordat het nieuwe jaar begon. Uiteindelijk hebben we die tijd in de stad doorgebracht, waar een groot podium was opgesteld waar de hele avond live entertainment was. En ok... soms was het gezang niet om aan te horen maar juist dat maakte het dan weer hilarisch. Om klokslag 12 uur werd - net als in Nederland - het nieuwe jaar feestelijk ingeluid. Op de brug bij het water was een prachtige vuurwerkshow en we hebben vooral gelachen om de Aziatische meisjes die bij elke mooie vuurpijl stonden te gillen van vreugde.
De eerste dag van 2018 begon ik met een rondje hardlopen, terwijl Hilbert rustig bijkwam van een korte nacht. Het plan was om die dag lekker te gaan zwemmen en chillen bij het zwembad, maar al vroeg op de dag betrok de lucht en liet het regenseizoen weer uitgebreid van zich horen. Tijd om hier weg te gaan... Die regen waren we inmiddels meer dan beu! En die reis stond dus gisteren gepland: Naar Vietnam. Voor het regelen van het visum waren pasfoto’s nodig en die had ik niet bij me. In Kuching vond ik uiteindelijk een fotograaf in een achterafkamertje die wel bereid was pasfoto’s te maken. De man sprak geen woord Engels en wees naar een soort keukentrapje waar ik op moest gaan zitten. Vervolgens kwam de camera tevoorschijn: Stel je zo’n enorm exemplaar uit tekenfilms voor, dan weet je hoe het eruit zag... alleen het vogeltje wat er dan doorgaans uitkomt ontbrak. Na het maken van de foto moest ik een kwartier wachten op het ontwikkelen ervan. Het eindresultaat was een lijkbleke foto (terwijl ik juist zo’n lekker kleurtje heb gekregen...), maar goed: Ik had wat ik moest hebben. Gisteren op het vliegveld in Vietnam bleken de formulieren die we hadden ingevuld eerst niet goed te zijn, maar uiteindelijk was alles rond en mochten we het land in!
Vandaag was de eerste dag in Ho Chi Minh. Het klimaat is hier een stuk beter dan in Maleisië: Warmer maar veel droger en zonniger, waardoor het een stuk minder benauwd is. Daar kunnen we wel aan wennen. Waar ik echt nooit aan zou kunnen wennen, is leven op een plaats met zoveel verkeer. Continu overal brommertjes die lak hebben aan verkeersregels. Een groen stoplicht of zebrapad betekent hier niks! Inmiddels lopen we 24 uur rond in deze stad en beginnen we het te leren: Je moet gewoon gaan oversteken en dan slalommen ze om je heen. Tot nu toe werkt het: We zijn nog niet dood ;-)
Vandaag hebben we het War Remnants Museum bezocht, wat gaat over de oorlog in Vietnam. Poeh... dat kwam wel binnen! Naast een lijst met alle gruwelijke martelmethodes die werden gebruikt, lieten ook de vele foto’s niets aan de verbeelding over. Half uit elkaar gerukte lijken, verminkte mensen en kinderen met doodsangst in de ogen. Vreselijk... Ook het feit dat er zelfs nu nog kinderen verminkt geboren worden als gevolg van de gifgassen uit die periode, maakte diepe indruk. Vanaf nu kijk je hier op straat toch anders aan tegen gehandicapte mensen en vraag je je af wat het verhaal erachter is...
Na deze heftige ochtend hebben we de rest van de dag gebruikt voor het verkennen van de stad en het bezichtigen van diverse bekende gebouwen. En vanmiddag op het dakterras van de Grote Gele M (die ik nog nooit zo vaak bezocht heb als tijdens deze vakantie ivm gratis Wifi) hebben we de volgende stappen van onze reis uitgestippeld. Speciale dank gaat uit naar mijn vroegere judomaatje Budi voor de vele bruikbare tips. We gaan weer een leuke tijd tegemoet, daar ben ik zeker van!
-
03 Januari 2018 - 16:19
Ingrid:
Wat een heerlijke avonturen Marjolein! Veel plezier in Vietnam! -
03 Januari 2018 - 17:49
Inge:
Wat maken jullie veel mee! Met zo'n waterval komt al je oefening in het uithalen van gekke capriolen toch nog van pas ;).
Dat museum lijkt me inderdaad erg indrukwekkend. De foto van dat meisje dat na een aanval met napalm met een verbrande huid weg van de bossen rent, staat ook nog steeds op mijn netvlies..
Ik wens jullie een goed en mooi vervolg in Vietnam!
-
03 Januari 2018 - 18:03
Helma Ogink:
Wow Marjolein en Hilbert
Wat een prachtige reis maken jullie!
Leuk om deze geweldige verhalen te lezen! Blijf er maar van genieten!
Veel groetjes van Wim en Helma -
03 Januari 2018 - 20:39
Anneloe :
Nou spectaculaire capriolen uitgehaald, waaghalzen! Zeker geen foto's gemaakt.
Hopelijk bevalt Vietnam goed, dat land ken ik niet ;-) -
05 Januari 2018 - 21:22
Jouke:
To the bat cave! Bij nader inzien, ander keertje misschien, als ik jou zo hoor over deze unieke ervaring. ;) Jullie krijgen behoorlijk wat op je hoofd daar zeg! Gelukkig is het meestal water....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley